Op 24 januari 2018 overleed na een ongeval in Tenerife (Spanje) Ivo De Boeck, bestuurslid van de Beierij. In een overvolle Sint-Martinuskerk in Overijse centrum werd op zaterdag 3 februari afscheid genomen van Ivo. Namens de Beierij nam Piet Van San het woord. Hierna de integrale tekst van zijn hommage.

Beste ouders van Ivo, dag Isabelle, Eline en Mimi, dag Kim,

Beste familie, vrienden, kennissen en aanwezigen vandaag in de Sint-Martinuskerk van Overijse,

Ook de Heemkundige Kring van Overijse, de Beierij, deelt vandaag in uw rouw want Ivo was ongeveer 15 jaar lang een van onze markantste bestuursleden. Een tochtgenoot, een kameraad van vele jaren.

Wij bieden langs deze weg ons diep medeleven aan bij dit grote verdriet dat het overlijden van Ivo is.

Wanneer we begin deze week in de bestuursploeg van de Beierij met elkaar contact zochten om een gedragen getuigenis over Ivo op te stellen, waren we niet verrast over de volgende uitspraken: creatief, kritisch, een organisator, een gulle lach, een vlotte spreker met een grote kennis van onze lokale geschiedenis. Met andere woorden dit was Ivo in de hoofden van de bestuursleden van de Beierij.

 Zelf herinner ik me nog heel goed de organisatie van erfgoeddag 2003 hier in Overijse. Het thema was reizen. De gemeente vroeg of we erfgoeddag konden organiseren en stuurde cultuur medewerker Ivo De Boeck van ‘den Blank’ ter ondersteuning. Na een uurtje overleg werd, op initiatief van Ivo uiteraard, gekozen voor het thema ‘ De Laatste Reis’. Een heel eigenzinnig alternatief, maar netjes binnen de lijnen gekleurd. Nog een uur later had Ivo de bestuursploeg van de Beierij zo zot gekregen om de uitnodiging voor de leden van de Beierij te versturen via een fake doodsbrief. Het tekent Ivo ten voeten uit. Wijlen dr. Raymond Denayer en ikzelf vonden dit laatste er over, maar we konden er niet tegen open Ivo kreeg zijn zin. We hebben trouwens nooit een groter succes gekend voor Erfgoeddag zodat we twee weken later de wandelingen nog eens mochten overdoen om de talrijke deelnemers van de  wachtlijst te kunnen gidsen. Mooie herinneringen die voortaan toch bitter smaken, nu jij Ivo,  jouw laatste reis zoveel te vroeg aanvat.

Wanneer we deze week onze souvenirs doorzochten naar verder werk van Ivo vonden we de mooie landkaart terug die hij ontwierp voor het project ‘Tussen torens van kerken en kastelen’ maar ook de omslag van het boekje rond erfgoeddag 2006 over ‘Kleuren in Harmonie’. Prachtige eigentijdse ontwerpen die tijdloos mooi zijn.

Wanneer we in de Beierij omstreeks 2000 begonnen te zoeken naar een andere ontsluiting van onze werking, naar een verbeterde maatschappelijke inbedding, wees Ivo ons de weg. Hij leerde ons om het product heemkunde anders te verpakken en een nieuw podium te geven. Persconferenties, dag en weekbladpers, ROB of Ring TV werden voortaan steevast uitgenodigd op onze buitenactiviteiten wat crescendo leidde tot veel volk als we iets organiseerden. Ivo kende dit spel door en door en blijkbaar kon men hem niets ter zake weigeren. Na verloop van tijd werd de cultuurprijs van Overijse hervormd want de Beierij won in die jaren toch altijd. Ook voor dit causaal verband wijzen we naar onze schalkse ruiter die Ivo was.

Ivo schreef zelf ook enkele gewaardeerde jaarboeken voor de Beierij, met name het boek over Chocolade en Maleizen en het boekje over Francqui, dit naast tal van andere bijdragen. Hij gidste daarenboven ook graag en veel voor de Beierij. Twee wandelingen, door hemzelf ontworpen, gidste hij en hij alleen. Met name de Vrouwenwandeling Overijse en de Vleermuiswandeling. Hij kon trouwens gidsen als geen ander en nam zijn publiek mee met een flair waar ik eigenlijk een stukje jaloers op was.

Ivo presenteerde ook graag. Zijn masterproef voor de Beierij was zeker de openingsavond van de tentoonstelling over Wereldoorlog I in ‘den Blank’  in 2014 die hij volledig aan elkaar praatte, één van de hoogtepunten uit de Beierijwerking van de voorbije jaren.Volledigheidshalve vermelden we nog dat Ivo de Beierij vertegenwoordigde op de vergaderingen van Regionaal Landschap Dijleland en V.V.V. Overijse.

De laatste jaren kende Ivo privé problemen die ook zijn vrienden in de Beierij niet zijn ontgaan en waarmee ook wij het soms moeilijk hadden. Hij bleef echter aan boord want hij had de voorbije jaren, zoals u kon merken, heel veel krediet opgebouwd, waarop hij kon en mocht teren van zijn vrienden in de Beierij. Vorige zomer was hij pertinent aanwezig op onze studiedag over de Tweede Wereldoorlog, waar we in 2020 mee aan de slag gaan. Ivo nam op zich onze documentatie over ‘Ontspanning in Wereldoorlog II in Overijse’ als thema te zullen uitwerken. Honderden bladzijden waarvan wij gerust waren dat hij er alweer iets mooi van zou maken. Het laatste nummer van het tijdschrift van de Beierij, Zoniën 2017 n° 4, schreef Ivo helemaal alleen vol voor Overijse. Hij schreef enthousiast over de ‘Bunkers uit Wereldoorlog II en de vleermuizen’, de kasteelmuur en het ontcijferen van oud schrift.

Het is zijn afscheid aan de Beierij geworden want in januari verontschuldigde hij zich voor de bestuursvergadering. Hij klonk enthousiast, want keek uit naar een reisje naar Tenerife.

Ik had de voorbije maanden soms het gevoel van een nieuwe doorstart door Ivo. Hij was terug van even weggeweest in ons midden. Het heeft niet mogen zijn. De Beierij is een bestuurslid kwijt. De man die ons de voorbije jaren de weg wees bij het afstoffen van onze werking en activiteiten. Onze tochtgenoot van vele jaren en een goede vriend.

Dag Ivo, vanwege de dankbare vrienden van de heemkundige kring de Beierij.